Vandaag was een hele leuke stagedag. Ik heb alleen een les gegeven aan de tweedeklassers. Deze les hadden de vier groepjes de tijd om nog even te oefenen en daarna hun componeerkunsten te laten horen voor cijfer. Ik begon de les met informele blabla, zoals ik van Suzan heb geleerd (hoe was de vakantie, lekker weer, hoe gaat het enz.) Dat was een relaxt begin. Esther had me vooraf de tip gegeven om mijn tijdsplanning aan de klas te zeggen. Dat werkte erg goed. Tien minuten oefenen, even laten horen hoe ver iedereen is, nog 10 minuten oefenen en dan voor cijfer. In totaal dus maar 20 minuten om te oefen, dus zei ik: gebruik je tijd nuttig. Deze les werd er dan ook heel geconcentreerd gewerkt. Ik vond de les ook heel erg gezellig en kkon goed mezlef zijn, omdat ik door de goede concentratie de kans had om groepjes te helpen en leerlingen op een prettige manier op hun gedrag aan te spreken. Voorbeelden: Toen de groepjes zouden beginnen met oefenen zag ik een meisje een beetje bezorgt voor zich uitstaren. Dus ik zei: ‘zie je het wel een beetje zitten?’ Bleek dat het steeds maar niet wou lukken om het gelijk te krijgen. Dus ik ging dat groepjes nog wat meer helpen die les. Dat deed haar goed. En een ander meisje keek verveeld en chagrijnig voor zich uit, dus ik besloot haar te vragen of ze misschien geen zin had. Toen bleek dat er wat mis was met de aansluiting van de keyboards waardoor ze niet kon spelen. Dat was ook gemakkelijk te verhelpen. Mijn eerdere aanpak bij dit soort gezichtsuitdrukkingen van leerlingen was: Mezelf bedenken dat de leerlingen de les of mijzelf vast stom vonden of zo. Das natuurlijk niet zo’n goede stimulerende gedachte als je voor de klas staat. Dus ik denk dat ik dit voor mij een belangrijke les is.
Tijdens de tussenstand (ieder groepje liet voor de hele klas horen wat ze tot nu toe hadden ingestudeerd) gaf ik ieder groepje een paar tips. Ik vond dat erg leuk om te doen en de meeste tips die ik gaf werden door de groepjes goed opgepikt en verwerkt. Zo was er een groepje die moeite had met een constant tempo. Ik gaf ze de tip dat ze in hun hoofd moesten meetellen met de maat (1 2 3 4, 1 2 3 4..) en afspreken dat een iemand van het groepje het tempo zou aangeven. Toen ze voor cijfer moesten spelen ging het tempo veel gelijker dan daarvoor. Een ding waar ik wel tegenaan liep was: Hoe ver ga je in het geven van tips bij een muciseer/arrangeer-opdracht. Sommige dingen 'werken' minder goed dan anderen en is het bijvoorbeeld logischer om de baspartij door een laag instrument te laten spelen. Maar aan de andere kant zou het ook interessant zijn om hier geen tips over te geven, zodat leerlingen dit misschien zelf zullen ontdekken, als ze zien hoe andere groepjes het hebben aangepakt. Dan is het denk ik wel van belang om de tijd te nemen hier met de klas over te praten.
Een laatste leermoment was de beoordeling. Ik had een 5tal criteria opgesteld voor deze opdracht. Het leek me handig om de groepjes per criterium 2 punten te kunnen laten verdienen, zodat ze maximaal op een 10 uit zouden kunnen komen. Het gevolg was: De groepjes werkten erg goed en dus was ik aan mezelf en de klas verplicht om dit te belonen met drie tienen en een negen. Theoretisch gezien kloptte dit prefect, maar Kiki, Esther en ik, waren het erover eens dat we de groepjes gevoelsmatig lagere cijfers zouden geven, meer rond de 7 of 8. Het probleem zat hem dus in de eisen die ik gesteld had. Terugkijkend waren de 5 criteria die ik had opgesteld dingen die ik sowieso in het eindresultaat wilde terugzien. Als hieraan zou worden voldaan, zou dit dus een voldoende moeten opleveren: laten we zeggen een 6 of een 7. Vervolgens waren er sommige groepjes die iets extra's hadden en was er een groepje die erg snel had gewerkt, wat ook opviel. Deze groepjes zouden hiermee dan een hoger cijfer kunnen verdienen. Ik heb hier volgens mij weer een belangrijke les geleerd. Al was het voor de groep ook wel eens leuk om eens een supercijfer te krijgen.
Dit was denk ik mijn leukste les tot nu toe. Als het lesgeven er in de toekomst ongeveer zo uit zal gaan zien voor mij, heb ik daar echt super veel zin in.
x Dorien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten