9 april (dag 6)

Vandaag heb ik weer twee lessen gegeven. Een vervolg van de speelles aan eersteklassers en aan die van de tweedeklassers.
Bij de eersteklas had grote plannen: Ik zou de tijd in de gaten houden, zodat ik de les af kon maken. Dit was mislukt. Ik had alleen aan het einde van de les gekeken hoe laat het was. De rest deed ik op m'n gevoel. Ik was het gewoon helemaal vergeten. Maar gelukkig kwam het precies uit. Ik had ook van de vorige les geleerd dat ik onrust kon voorkomen door mogelijke onduidelijkheden aan de opdracht van te voren goed klassikaal uit te leggen en belangrijke vragen uit de klas ook klassikaal te beantwoorden. Dit lukte vrij goed. Ik had de vorige les gemerkt dat de klas niet goed met notenwaarden overweg kon. Ze wisten niet wat ze met overbindingen moestten en vergaten hoe lang de verschillende noten duurden. Daarom legde ik dit in het begin van de les op het bord uit. Dat was erg prettig, omdat ik nu tijdens de les hierop kon teruggrijpen als leerlingen er naar vroegen. Ik vond het een hele prettige les en genoot ervan om de rust te hebben om individueel leerlingen aandacht te geven en tips te kunnen geven. Zo waren er twee jongens naast elkaar dezelfde partij aan het oefenen. De ene jongen had alleen geen constante maat, omdat hij het wel graag snel wilde spelen, maar over sommige noten iets langer moest nadenken voor hij ze gevonden had. Toen gaf ik die twee jongens de opdracht om samen te gaan oefenen en te proberen om hetzelfde tempo te hebben. De les ging dus prima, vond ik. Tot op een gegeven moment mijn stagementor ingreep en ineens een jongen eruit stuurde die naar mijn mening erg gemotiveerd zat mee te doen. Ik vroeg waarom hij eruit werd gestuurd en het bleek dat hij met het klokkenspelstokje op het hoofd van zijn buurman had geslagen. Tja.. dat mag officieel niet. Toch baalde ik wel voor die jongen dat hij eruit moest. Niets aan te doen. Door dit voorval bedacht ik ook om een discussie te starten op de discussiesite ODM over staf geven. M'n stagementor wees me er in haar reflectie op dat ik tijdens het individuele helpen (wat ik erg leuk vind) niet moet vergeten het overzicht te houden. Soms vergeet ik gewoon dat er nog andere kinderen in de klas zitten.

Bij de speelles voor de tweedeklassers had ik ook vanalles in de praktijk te brengen. Ik had naar aanleiding van de vorige les bedacht om een stencil te maken. De uitleg was namelijk nogal veel om allemaal mondeling te vertellen en bovendien wou ik ze even rustig dat stencil laten invullen zodat ze vanuit een rustig begin de les in zouden gaan. Het was ook bedoeld om zeker te weten dat ze over bepaalde dingen hadden nagedacht, aangezien ze niet aan de slag mochten voordat ik het ingevulde stencil had goedgekeurd. Het pakte goed uit en het bracht rust in de les.
Ik had nog een verandering ten opzichte van vorige week. Ik had van tevoren alle verlengsnoeren en versterkers zo gezet dat ieder groepje een plek had waar ik ze goed in de gaten kon houden: dichtbij en met hun gezicht richting mij (bijna iedereen van het groepje). Dit lukte en het werkte veel prettiger. De groep die de vorige les haast niets uitvoerde werkte deze les beter.

Wederom veel geleerd :)