Terugblik week 48

Korte update:
Het hele blokstage gebeuren werd mij deze week (en ook al even daarvoor) te veel. Ik ben er helemaal in opgegaan en was alleen nog maar met stage bezig. Ik merk dat het echt heel belangrijk is om ondanks alles goed voor jezelf te blijven zorgen. Dan maar wat minder goed voorbereid.. Het lesgeven zelf loopt al best aardig. Ik merk dat ik geaccepteerd wordt als docent en dat sommige leerlingen het jammer vinden dat ik over drie weken weer weg ga. Dat lijkt me positief.
Qua lesinhoud leer ik zelf ook veel van de lessen die ik geef en leer ik iedere keer weer wat bij.

Toetsen
Ik heb deze afgelopen week ook het een en ander geleerd over hoe het in z'n werk gaat om een toets te maken. Je moet eigenlijk aan best veel dingen denken: het moet lang genoeg zijn om in 1 lesuur af te nemen, het moet leesbaar zijn voor leerlingen met dyslexie, het moet aansluiten op de behandelde lesstof, de leerlingen moeten niet zomaar een 10 kunnen halen, het moet passen bij het niveau (vmbo veel meerkeuze, vwo meer open vragen), enz enz enz.. Dit was heel nuttig om te ervaren. Volgende week gaan de leerlingen de toets maken en ik ga hem nakijken. Ik ben benieuwd hoe ze hem hebben gemaakt..

4vmbo
Deze klas heb ik beschreven in mijn vorige bericht en ik hoopte eind vorige week dat ik de nieuwe manier van werken zou kunnen vasthouden. Hier ben ik best wel tevreden over. Ik had pas weer een theorieles gegeven en de leerlingen maakten goed gebruik van de mogelijkheid om hun vinger op te steken en een vraag te stellen. Er was vrij veel aandacht en ze corrigeerden elkaar ook in hun gedrag. Ik geef graag les aan deze klas.

Stagementor
Ik heb het met mijn stagementor gehad over hoe het loopt in de begeleiding. Zij zei dat ik erg veel tijd van haar vraag en wees me erop dat dit soms ten koste gaat van haar pauze. Daar was ik me niet zo van bewust, dus ik ga proberen om daar wat betere momenten voor te kiezen.
Van mijn kant had ik opmerkingen over de manier van reflectie. Ik merkte dat ze vaak begon met te zeggen dat ik het heel goed doe allemaal, waarna ze allemaal kritiekpunten zei. Ik onthoud vervolgens alleen die kritiekpunten, omdat ze niet benoemt wát ze goed vindt aan hoe ik lesgeef. Zij reageerde verbaasd over mijn opmerking, omdat ze zelf vond dat ze erg complimenteus was, maar kritisch blijft, zodat ik dingen kan leren.
Ik vroeg haar of ze misschien wilde vertellen wat ze goed aan me vond en toen hoorde ik dingen die ik nog helemaal niet wist! Erg leuk om te horen.
Dan was er nog het probleem met het begeleiden van groepswerk. Ik vond het vervelend dat we allebei langs de groepjes lopen en tips geven. Want we verschillen vaak van mening over dingen en dat is erg verwarrend voor de leerlingen. Het is best vaak voorgekomen dat ik bij een groepje aan het helpen was die vervolgens zeiden: 'maar zij zei net dat we dit en dit moesten doen..' .
Ik had voorgesteld om het groepswerk in het vervolg alleen te begeleiden, maar toen het erop aan kwam, wilde mijn stagementor toch graag meehelpen, omdat de leerlingen simpelweg meer hulp nodig hadden dan ik met mijn twee handen kon bieden. Dus tja, dat snapte ik dan ook wel weer.

Al met al, het is vermoeiend maar het geeft me soms ook weer energie.
De komende week is het toetsweek, dus ik ga een even lekker uitrusten :).

Groetjes Dorien