Zo, vandaag was (voor mij persoonlijk) het absolute dieptepunt tot nu toe. Ik hoop dat ik hierna weer in een stijgende lijn omhoog ga, anders weet ik niet of ik het wel overleef.
Waar ik het meest tegenaan liep, was hoe ik moet reageren op leerlingen die weigeren mee te doen met de les. Ik bedoel, je kan niemand dwingen om mee te zingen. Maar er moet toch een manier zijn waarop je dit soort leerlingen weet te motiveren. Mijn tijdelijke oplossing was dat ik de leerlingen die niet meededen gewoon op de gang zette. Dan had ik er geen last van. Maar het is natuurlijk niet echt de bedoeling dat er altijd een deel van de klas buiten zit. Dan doe ik toch iets fout, vind ik.
Nou was het ook niet echt een ideale les om te geven, aangezien ik een les a la Erzsi (MIK) ging doen. Klappen, ritmes, instrumenten en zingen. Ik had misschien een deel van de les uit het boek moeten werken / luisteropdracht moet doen. In ieder geval iets rustigs..
Maar goed.
De conclusie van mijn mentor was dat het wel in me zit, maar dat ik nog wat didactische vaardigheden moet leren.
Als ik heel eerlijk ben, heb ik het even helemaal gehad met lesgeven.
Zou het eraan liggen dat dit niet mijn eigen klas is. Of moet ik gewoon nog veel leren..
Hopen dat het volgende week beter gaat.
En anders kan ik altijd nog met Xfactor meedoen :p
XXX dorien
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Misschien was én klappen, én ritmes, én instrumenten én zingen wel een beetje veel: er is niks mis met rustig opbouwen van dit soort 'kekke en soms nogal onoverzichtelijke want bijzonder creatieve' activiteiten.
Kleine stappen. Oefeningetjes van misschien eerst eens 10 minuutjes per les, of zo. Even laten bezinken een weekje kan geen kwaad. Een vmbo-klas is geen tweede jaar met conservatorium studenten, die het ook al niet altijd even makkelijk vinden, al dat geïmproviseer....
Don't worry. Wanhoop is echt overbodig: je weet inmiddels zo goed hoe je het zou willen hebben, dat je er steeds meer last van krijgt als het niet helemaal lukt. Je bent niet de enige, hoor!
Zorg dat je hoe dan ook heel helder bent in je instructie, af en toe zelfs directief kan geen kwaad: veel vrijheid gedijt het beste met hele hoge hekken er omheen. Als de hekken te laag zijn, zie je ze niet en als je niet kunt inschatten hoe groot de vrijheid precies is, is dat heel onveilig. En onveiligheid genereert sowieso geen creativiteit....
Wat betreft leerlingen die niet meedoen en ook geen aanstalten maken om in de zeer nabije toekomst mee te zullen doen: ik geef ze immer de keuze: óf je doet mee, óf je doet niet mee. Even goede vrienden, maar de regels hier op school zijn wel dat je dan boven (bij de rector/directeur/op de wat-te-doen-als-je-eruit-gestuurd-bent-plek) niet mee gaat doen. Kies maar!
Over het algemeen werkt dit aardig (niet alleen op het MLHJ, maar hij deed het ook goed in A'dam Osdorp, ook bij de vbo (zeg maar vmbo-basis/kader) klassen). Als ik het zeg, in elk geval.
Ik ben benieuwd naar meer reacties....
He Erzsi en Dorien
Ik sluit me helemaal aan bij Erzsi, we hebben het er gisteren al uitgebreid over gehad. Je deed het juist heel goed, en het werkte ook, alleen is het soms moeilijk dat nog te zien als je er midden inzit!
komt eceht goed met jou en lesgeven...hold on!!
Dorientje,
Allez we kunnen et meisie!!;) Volgens mij gaat het allemaal best prima maar moet je net als ik gewoon meer geloven in wat je doet. Dan hoef je vervelend gedrag van de leerlingen niet eens meer als 'aanval' op jou te zien, maar dat is dan juist gewoon hun probleem omdat wij al die belangrijke en oh zo interessante en leuke informatie moeten missen die wij met ze willen behandelen!:D Lekker puh!
Naja ik weet ook zeker dat het voor je weer bergopwaarts gaat!;) This vak 'Can't Be Without You' (slijmslijm) haha.
Liefs!
Priya
Hoihoi!
In verband met de opdracht van een week geleden mijn reactie op deze les.
Dit gevoel kennen wij zeker allemaal:
op een rustig kantoor werken zou toch makkelijker zijn dan lesgeven denk je dan.
Ik wil graag bij deze mijn woorden van empathie en steun herhalen:
vergeet niet dat wij die opleiding doen om het allemal te leren en dat de stages kunstmatige situaties zijn waarbij door de omstandigheden toch wat scheve verhoudingen ontstaan die het zeker niet makkelijker maken orde te houden en autoriteit uit te stralen.
Ik denk echter dat het verschil tussen een rampzalige en een heel goed verlopende les helemaal niet zo groot is. Kleine aanpassingen van lesopbouw en -inhoud, enkele trucjes die je uit je mouw kunt schudden, iets meer overzicht over stof en klassituatie en misschien een iets consequentere houding kunnen volgens mij al bergen verzetten. Als ik het precies antwoord wist op deze vragen zou ik mijn diploma al lang verdient hebben, maar ik ben overtuigd dat precies dezelfde les ook veel beter kan verlopen met net wat meer routine en ervaring.
Kortom: als je dingen niet helemaal perfect doet zullen de leerlingen daarop op een zeer uitvergrote manier reageren, en daarom denk ik dat wij - ook al herkennen wij ons misschien heel goed in dit verhaal - niet zo ver verwijderd zijn van goede, soepel verlopende, inhoudelijk sterke en groepsdynamisch verantwoorde lessen.
Het komt zeker allemaal goed, en met het beter worden in het lesgeven gaat denk ik ook de plezier erin omhoog wat elkaar weer op positieve manier kan versterken.
AMEN
Een reactie posten